To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.
Tak więc objawienie trzeciego oblicza wiąże się z Trzecim Dziełem, powołaniem do bytu Buły-Były - trzecią z Rzeczy Pierwszych. Chwila dokonania Trzeciego Działu była jednocześnie czasem trzeciego przepotworzenia Swata. Z tą chwilą osiągnął on ostatnią, czwartą postać. Podczas rozsądzania trzeciego sporu działanie Boga Bogów było surowe, straszne, okrutne. Swat zamierzał wtedy, wiedziony wielkim gniewem, zniszczyć bogów i ludzi, ale powstrzymał się, dając swemu światu jeszcze jedną możliwość ułożenia. To jego oblicze jest skierowane twarzą ku zachodowi i odpowiada trzeciemu okresowi -jego dojrzałości. Twarz ta ma rysy stateczne, jest pobrużdżona i smagła, męska, okryta zarostem. Usta są zacięte, a wzrok gniewny. Jest to oblicze zatroskane i jednocześnie waleczne. Na tej twarzy Swata widać zdecydowanie, odwagę i męstwo, moc i gniew. Jest w niej ogień wojownika i okrucieństwo, a zarazem mądrość i zasmucenie. Pokazuje ona Swata jako Wiodącego Świat, Wiedzącego i Widzącego Świat. To oblicze Wieszczego Dawcy Praw, Wojownika, Istności, Wnętrza i męskiej strony Działu posiadającej moc płciowego pomnażania bytów, zdolność nadania kształtu wyobrażeniom i przedmiotom oraz zdolność unicestwiania. Twarz owa odpowiada Wysokiemu Niebu - Kopule Niebios, zachodowi Ziemi, Jeszowej porze Weli oraz rajskiej Nawi Zaświatów. Trzecia postać Swata pokazuje drogę "ku pełni", ku zewnętrznemu światu, który należy przekształcić własną mocą i zmusić do uległości, a gdyby to się nie powiodło, zmienić go mądrością tak, by nie zniszczyć ani jego, ani siebie. Jest to oblicze osoby pewnej swego działania i zdecydowanej. Zachodnia ściana kumiru pokazuje na najwyższym poziomie trzecie oblicze - dojrzałe, męskie. Postać obrócona w tym kierunku dzierży w dłoni Miecz - Narzędzie Walki i Sądu i dosiada biegnącego wierzchowca - Wichrzą, na którym Swat przybywa rozdzielać walczących, rozstrzygnąć spór lub bitwę. Na drugim poziomie tej ściany znajduje się figura męska, w tańczącym kręgu świętego koła. Obrazuje ona Jesza i jesień Ziemi. Na trzecim poziomie postać Trzygłowa podtrzymującego w Nawi Raju Ziemię i Niebo klęczy zwrócona na południe swoją trzecią twarzą. Jest ona odwrócona plecami do północnej, czwartej ściany - ku życiu, tyłem do śmierci. Zakończenie Bitwy o Bułę, czyli o panowanie nad światem widzialnym, kończy okres powstawania Trzeciego Dzieła Światowida, czyli Trzeci Dział i rozpoczyna Dział Czwarty. Jest to chwila trzeciego przetworzenia Swata, narodzin czwartej postaci Boga Bogów noszącej miano Światowita (Światuwiłt, Światuwit, Swiatpowit, Swiatpo-wiłt), jako że świat został wtedy ostatecznie uwity. Narodzeni w owej chwili ludzie i Gałęzowie są uważani za czwarte Dzieło Swata. W to Ostatnie Święto Stworzenia Światowit ulitował się nad Upadłymi Bogami, swymi synami Zniczami i odczarował ich, uwalniając z gwiazd Powłoki. Wtedy też przydzielił ludziom zmarłym Nawie Weli, zbudował trzemy, tumy i tyny boskie na welańskich niwach, przydzielił bogom Taje, a Umorom wyznaczył pracę polegającą na przewożeniu dusz zmarłych. Od tej chwili Moce są związane z Człowiekiem, tak jak Żywioły z Siedliskiem, Kirowie z Głębią oraz Czasem, zaś Kauko wie-Alkowie z Działami Pierwni. Tego oblicza Swat jeszcze nigdy nie pokazał światu Kiedy to uczyni, wszystko zostanie zniszczone, znikną Ziemia, Niebo i Wela - to będzie koniec wszego świata i koniec wszelkiego życia. Ocaleje tylko Ostatnia Łódź uczyniona z Kłódzi, która wyniesie z pogromu jedynie ziarno tego, co było w tym świecie najlepsze. Czwarte oblicze Boga Bogów jest skierowane twarzą ku północy i odpowiada czwartemu okresowi - jego starości Twarz ta ma rysy starcze, jest poorana głębokimi zmarsz czkami. Rysuje się na niej obraz obojętności i rezygnacji W oczach Swata widać smutek i ból. Usta są otwarte w ostatnim okrzyku. Dobyty z nich głos obróci świat w perzynę. Jest to Oblicze Sędziego, Sędziwego Starca, Pełni (po przedzającej upadek), Wiekowości, Wieczności oddalają cej się od życia. To twarz osoby bez płci, bez pragnień obraz schyłku. Twarz owa odpowiada Niskiemu Niebu - Sklepieniu Niebios, północy Ziemi, kostromnej porze Weli oraz otchłannej Nawi Zaświatów. Czwarta postać Swata pokazuje Pełnię, oddalenie od życia, stopienie się w jedność ze Światłem, śmierć, która jest wlaniem się w ciało Boga Bogów, ponownym za mknięciem Kręgu Przemian. Północna ściana kumiru objawia na najwyższym pozio tnie czwarte oblicze - starcze, zniszczone. Postać obróco na w tym kierunku ma puste dłonie, nie posiada niczego żadnej rzeczy ani narzędzia, bo nie są jej one potrzebne Nic nie jest potrzebne, gdy nadchodzi śmierć. Na drugim poziomie tej ściany znajduje się figura męska w tańczą cym kręgu świętego koła. Obrazuje ona Kostruba-Kostro me i zimę Ziemi. Na trzecim poziomie nie ma żadnej po staci. Znajduje się tutaj Krąg - Ośmioszprychowe Koło obrazujące Żywioły Świata. Krąg umieszczony jest w górnym rogu poziomu i sąsiaduje ze ścianą wschodnią, wio senną, co jest znakiem nadziei na ponowne odrodzenie z bezistnienia, z Otchłani. Jest jeszcze jedna, piąta postać Boga Bogów, której obraz stanowi, we wszelkich kumirach, wieńcząca je Kopu ła-Kołpak - Czapa, obwiedziona jednoczącym Otokiem - Kręgiem. Ta postać to Jedń, w której zlewają się wszst kie cztery poprzednie oblicza, to całość, istota wszechrze czy, prawda prawd, tają taj, piąta strona świata i piąty kir - Środek, Jądro - Bóg Bogów - Świętowit. Czterem obliczom Swata, czterem stronom Świata czterem porom, czterem Kirom - kierunkom (zalęgowi i dzieciństwu - Jarunie, młodości - Rui, dojrzałości -je szy, oraz starości i pełni - Kostromie) odpowiadają w świecie ludzi cztery stopnie dojrzewania, jak również cztery stany społecznego położenia, na jakie, wzorując się na boskim porządku, podzielili swe plemię Zerywanie Osiągnięcie wszystkich tych stopni, a także przyjęcie do stanów, czci się obrzędami będącymi odpowiednikiem i przypomnieniem boskich świąt wieńczących narodziny każdego z Dzieł Swata