To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.
Na zasadzie consensusu przyjęto w sprawie instytucjonalizacji strukturalnej procesu paneuropej- skiego sześć wniosków, które zostały wymienione w specjalnym załączniku do Karty Nowej Europy (podpisanej na paryskim "szczycie" KBWE 21 XI 1990 r.). W ten sposób powstało sześć nowych instytucji ogólnoeuropejskich, którym uczestnicy "szczytu" powierzyli stymulo- wanie i kontrolowanie procesu KBWE. . . wyr Nowe instytucje paneuropejskie objęły: l) Radę Ministrów, składającą się z ministrów z1 spraw zagranicznych i zbierającą się przynajmniej raz w roku jako centralny ośrodek konsultacji politycznych; 2) Komitet Wysokich Przedstawicieli, który przygotowuje prace Rady i wykonuje REGULOWANIE PROBLEMÓW jej decyzje; 3) Sekretariat KBWE z siedzibą w Pradze, mający wspierać administracyjnie prace •nr STREFIE AZJI I PACYFIKU (1985-1990) Rady i Komitetu Wysokich Przedstawicieli; 4) Centrum Zapobiegania Konfliktom z siedzibą w Wiedniu, wspomagające proces budowy zaufania i bezpieczeństwa konsultacjami wojskowy- mi; 5) Biuro Wolnych Wyborów z siedzibą w Warszawie, mające ułatwiać kontakty między rządami, parlamentami i organizacjami pozarządowymi; 6) Zgromadzenie Parlamentarne, mają- ce zwiększyć udział parlamentów w procesie KBWE. ^ t ' na Dalekim Wschodzie Nowy etap instytucjonalizacji procesu paneuropejskiego mógł być osiągnięty dzięki "piere- l. Dynanrizacja stosunków między moc strojce". Jesieni Ludów 89 i zasadniczej zmianie klimatu w stosunkach Wschód-Zachód. Posze- ^ J • •• • twarda Chin zaczęła rzył on i umocnił zarazem system bezpieczeństwa i współpracy na naszym kontynencie. Stwo- ^y drugiej połowie lat osiemdziesiątych polityka mo erni j """zatkiem dochody rzył nowe przesłanki rzeczywistego zrozumienia, zaufania i zbliżenia państw i narodów, przynosić widoczne rezultaty. Pod koniec tej dekady w P0^"'"1,1' ^andlu zagranicznego w miastach podwoiły się, a na wsi wzrosły ponad ^^ ^ chinach ponad 10 mld wzrastały rocznieponad l^-Finny.^^30^^^^^^ Chińczycy zatrudnili dolarów. Ponad 100 banków zagranicznych otwarto oaazidi^ _,__^ TT.,"^,"I; c^- w dziedzinie cialne stri lolaruw. ruuau luu L-itiin.,-, " .^.e,-----_, -- v dziedzinie gospodarczej ponad 10 tyś. ekspertów i doradców zagranicznych. Utworzyli spe- cjalne strefy ekonomiczne w wielu miastach oraz rejony otwarte na wybrzeżach i w deltach rzek. Zaczęli także tworzyć własne lub wspólne przedsiębiorstwa w 79 krajach. W 1990 r. nadwyżka Chin w handlu z USA wyniosła 11 mld dolarów. Chociaż według ocen sporządzonych z okazji 40-lecia ChRL jeszcze 20% ludności było analfabetami a 60 min osób zarabiało poniżej granicy ubóstwa i Chiny plasowały się za krajami średnio rozwiniętymi Należały jednak do czołówki pod względem długości życia, ochrony zdrowia i odsetka uczących się. Polityka zagraniczna Pekinu została podporządkowana rozwojowi wewnętrznemu, kon- taktom ze wszystkimi siłami politycznymi w świecie oraz rozbudowie i stabilizacji różnego ro- dzaju stosunków ze wszystkimi państwami. Polityka ta, odrzucając ideologizację stosunków mię- dzynarodowych i wyścig zbrojeń, doprowadziła m.in. dzięki demobilizacji l miliona żołnierzy (w 1986 r.) do znacznych oszczędności, przyniosła poprawę stosunków z sąsiadami i akceptację postulatów wzajemnego bezpieczeństwa. Odrzucono maoistowską tezę o użyteczności napięć międzynarodowych i gry nuklearnej. W 1986 r. i w latach następnych czołowi przywódcy Chin składali wizyty w głównych stolicach bogatej Północy i biednego Południa, przezwyciężając maoistowski stereotyp polityki Pekinu w sprawie wojny i pokoju, głosząc potrzebę łagodzenia konfliktów, współzależności pokoju i rozwoju, pomocy gospodarczej i nowego ładu ekonomicz- nego, odprężenia i walki z ubóstwem. W Pekinie zorganizowano regionalną konferencję rozbro- jeniową strefy Azji i Pacyfiku (23-26 III 1986 r.), na której zgodzono się z tezą, że stosunki iządy, a nie od ustrojów i ideologii Od s?r°? uzgadnlanla ^"^y"^1 interesów państw przez rozwiązywaniem kwestii Kampuczy i kwestii granicznych. Za najważniejszy problem wspólcze- reformatorskich w Chinach Dene Xiaon ^ r- growny inspirator i przywódca działań sności komunikat uznał łączenie pokoju i rozwoju. Gość przywódców chińskich zyskał ich sym- liusji "linii Gorbaczowa" i zarazem prą P0""^ s1? wpływom międzynarodowych reper patię nie tylko różnymi ustępstwami i wyrażeniem żalu za "zdarzenia przeszłości", lecz i unika- -,- "-.-. ^.uaczowa • i 7flra7pm nr^n i -' •-- - ~ -"r-^icuuuuwycn reper- patie me tyllco różnymi ustępstwami i wyrażeniem żalu za "zdarzenia przeszłości, lecz i uniKa- narodowy, zaczął płn^ip h^łTT ąc wupelnlc "P^trojkę" o szerszy wymiar między niem jakichkolwiek aluzji do powikłań wewnętrznych. Przywódców chińskich zaprosił do złożenia 05 zasad pokojo^^^^ międzynarodowego lądu politycznego w oparciu wizyt w Moskwie. .trzech światów" • wspohstalema- pod -i^0 wpływem Chiny odrzuciły konfrontacyjną teorie Również po 4 czerwca 1989 r., kiedy to na Placu Niebiańskiego Spokoju wojsko krwawo Pekin dobrze n^T supermocarstwa d0 zmniejszenia ich zbrojeń konwencjonalnych rozprawiło się z demonstrantami, a Zachód wznowił krytykę Pekinu, dynamika stosunków ra. Mimo istnienia nad^t promocJę Gmbacz0^ na przywódcę KPZR, a następnie ZSRR dziecko-chińskich nie uległa osłabieniu. Niebawem wiceprzewodniczący Rady Najwyższej Popieranie polityki w- ".c,przeszkou (koncentracja wojsk radzieckich na granicy chińskiej' ZSRR odwiedził Chiny (IX 1989 r.), a nowy sekretarz generalny KP Chin udał się do Moskwy w Moskwie i Pekin- rf" c Kampuczy oraz "^'-wencja w Afganistanie) od 1985 r (22 XII 1989 r.). Chiny zaczęły udzielać ZSRR kredytów. Dyplomacja chińska konsultowała si? gospodarczej handlu J'?1^^110001'82 "czniejsze P^zumienia dwustronne o współpracy z Moskwą i Waszyngtonem w okresie kryzysu kuwejckiego. Wespół z gospodarczymi sukcesa- Podjęła Mieszana "^'""B11'0^J naukowo-technicznej. Od wiosny 1986 r. regularne prace mi Chin sprawiło to, że próby "karania" Chin za naruszanie praw człowieka przetrwały niespełna nicznej Wznowień • 'P^.^P01?^ Gospodarczej, Handlowej i Naukowo-Tech l rok i nie odniosły skutku. Po roku Uczni przywódcy krajów zachodnich i rozwijających się unowocześnić wi^T^ techmkow (zerwana ^esww w ^60 r.), ZSRR zobowiązał się L znowu licznie odwiedzali Pekin