To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.
Nadal jest to nor~ mą. Chociaż »iili!kładowców szkoł uczących kieroWania zespołem uczu^ innego niż okazywanie s^ to Jed-nak większośtni, ; zwłaszcza w sektorze prywatnym' na~ dal stara sięw)!|1jitym pracownikom wiadomość: "Jestem tym, kogo nuaj^»_ Jeśli kiero»,i;liuje w powyzszy sposób zarządzać Pra~ cą ludzi i cktll|ą(< wysoką jakość, przyjmuje strate§ie najgorszą z mj,^ Dla większ«,llls praca jest podstawowym komp(fnen-tem życia. G%spotykasZ) cz?sto pierwszyrą pytar|iem, które mu zad115!Bt. ^Co robisz?". Jeśli robis^ nieWiele' pytanie to mo«l,ija ciebie bolesne. Brak szczęścia zany z osoby,^ pracujesZj aibo z ludźmi, z pracujesz, jea^ powodem niskiej jakości Gdy zacZ;ffi|,|isać ^ rozdział) zajrzałem do aby znaleźć Wl|f tego meszczęścia i oczywiście zna' lazłem je. Czlo^ był wyśmiewany i z którego ^Pio-no w pracy, aijt6ch współpracowników i ranił tfzech innych. DwaJ,fcj przeczytałem na pierwszej stfonie o kierownikacltj,^ stopnia, którym przedstaxviono pro-Pozycje pracy Wczterdziestu godzin tygodniowo Poza opłacanym cza5,a|rudnienia; w przeciwnym tazie ^ za' Powiedzlanoa!!waną zwolnie;ni. starzec z fabryki farb 6gZe*« muzealnym. Sądzę, że mo^na sp^tkać dyrekto,«lfe obecnie ,nuaszym Zwartości marny zapisane, że dobrze tr*« przez przełożonych i prze^ siebi^ 289 wzajem. Gdy pracownik jest niezadowolony z pracy, w rezultacie pracuje poniżej swoich możliwości. W obecnym klimacie kierowania menadżerowie, którzy mają zarządzać całymi organizacjami, twierdzą, że tradycyjne szefowanie nie zawsze sprawdza się na górze. Im dłużej menadżer niższego stopnia ulegał rozkazywaniu, im więcej go używa, tym mniej ważne jest, co dzieje się na górze. W praktyce wygląda to tak, że menadżerowie najniższego stopnia najczęściej rozkazują innym. Jeśli przedsiębiorstwo próbuje zmienić styl kierowania, najtrudniej jest zmienić się właśnie im. W małych przedsiębiorstwach, z jednym kierownikiem i dwoma pracownikami, zazwyczaj najstarsi próbują rozkazywać młodszym. Specyficzną szkodą, jaką wyrządza rozkazywanie innym, jest fakt, że zabezpiecza ono tych, którzy są rządzeni, czyli większość wszystkich pracowników, przed włączeniem obrazów ludzi, którzy są nad nimi, do ich światów wartości. Stwarzany jest klimat zjadania psa przez psa, w którym zawsze możesz być pewien, że i ty możesz zostać zjedzony. Wszystkie te niepotrzebne lęki i podejrzenia okupione są niższą jakością pracy oraz wysokim kosztem psychicznym. Jeśli mamy jakiekolwiek szansę na zmianę przekonań panujących w świecie pracy, winniśmy dążyć, by zrezygnować z rozkazującego stylu kierowania. Ludzie na szczycie winni stać się bardziej świadomi skutków swego postępowania i podjąć aktywne kroki w kierunku zastąpienia stylu kierowania rozkazującego przez styl kierowania oparty na teorii wyboru. Powinni też przygotować się na stoczenie walki, gdyż szefowie niższego stopnia lubią rozkazywać, a pracownicy nie zwracają na to zbyt wielkiej uwagi, albowiem w ten sposób mogą grać w najstarszą grę w miejscu pracy, to znaczy - robić najmniej jak się da i obwiniać szefów za niską jakość pracy. Boss management - w tradycyjnym ujęciu - nie jest zbyt skomplikowany. Zredukowany do samej esencji, składa się z czterech elementów: l. Na wszystkich poziomach szef ustala zadania i kryteria, według których ma być wykonywana praca, i rzadko radzi 290 się pracowników w tym zakresie. Szef nie ustępuje. Pracownicy muszą przystosować się do pracy tak, jak szef ją zdefiniował, albo doświadczą konsekwencji, wraz z utratą pracy, jeśli nie są pod ochroną związków pracowniczych ani nie ma przepisów ochraniających ich przed potęgą szefa. Szef walczy długo i ciężko o prawo do rządzenia bez uwzględniania wpływu innych. Im bardziej on lub ona rządzi, tym niższa jest jakość wykonywanej pracy. 2. Szef częściej mówi, niż pokazuje pracownikom, jak po winni wykonywać swoją pracę. Bardzo rzadko pyta ich, co zrobić, aby praca mogła być zrobiona lepiej. 3. Szef lub ktoś wyznaczony przez szefa nadzoruje pracę. Ponieważ pracownicy nie są zaangażowani w ocenę, więk szość robi tylko tyle, ile musi, a inspektorzy przez cały czas są pod presją odrzucania pracy o niskiej jakości. Ten sposób sprawdzania całkowicie obniża jakość. Ponadto, w środo wisku kierowanym przez rozkazy, pracownicy, którzy robią więcej, niż muszą, są bojkotowani towarzysko przez resztę współpracowników. Ponieważ praca własna nie jest wartością dla pracowników, pomysł, żeby praca była najwyższej jakości, zazwyczaj nie mieści się im w głowie. Śmieją się oni ze sloganów i haseł wywieszanych w nowocześnie zarządza nych miejscach pracy. 4. Gdy pracownicy opierają się rządzeniu, robią to na różne sposoby, które narażają na szwank jakość, szefowie stosują napomnienia i kary, próbując skłonić ich do robienia tego, czego od nich oczekują. W tym celu szef stwarza takie układy w miejscu pracy, by na wszystkich poziomach menadżerowie i pracownicy byli adwersarzami i bali się reguł. Sądzi, że wszyscy powinni być sobie przeciwstawieni. Pomysł na ko operację jest w tym wypadku oceniany jako całkowicie wy wrotowy. W obecnej erze, w erze wysokiego zatrudnienia, można by sądzić, że robię zbyt wielką sprawę z tego, w jaki sposób ludzie są zarządzam. W kraju dzieje się nieźle. Miejsc pracy jest dużo. Głównymi czynnikami, które doprowadziły do dobrej koniunktury, są: niska inflacja, stabilność cen, pracodawcy, którzy nie wy- 291 - magają więcej niż małego wzrostu pfccy, oraz technologie które prowadzą do wzrostu produktywności przy obniżaniu kosztów. Współzawodnictwo i rynek utrzymuj ą ceny i płace w szachu. Federalny Urząd Rezerw utrzymuje inflacje na ni_ skini poziomie. Nie są także przewidywane wojny Wszystko to jest stabilizowane przez powolne, lecz stałe obniżanie de ficytu. W celu osiągnięcia równowagi wszystkich czynników warunkujących dobrą koniunkturę musiniy robić coś czego nikt tak naprawdę nie wie, jak zrobić. Równowaga jest bardzo delikatna. Zależy ona od powstrzymywania czegoś co nigdy w historii ludzkości nie było powstrzymywane zbyt długo czegoś powszechnego - w biznesie i w polityce; czegoś co niszczyło koniunkturę w każdym nowożytnym Społeczeństwie na świecie - ludzkiej zachłanności. Na świecie żyje wielu zachłannych ludzi, którzy myślą tylko o sobie, i nawet nie próbują zrozumieć, jak bardzo kruche jest ich powodzenie