ďťż

To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.

nocujš i BcoflBiDKeHHfl) z lat 1751-1766, fundacji Wacława Rzewuskiego, czynny do 1945 r., od 1991 r. pozostajšcy w gestii Lwowskiej Galerii Obrazów. We wnętrzu zachowały się XVIII--wieczne malowidła œcienne oraz tablice epitafijne Lubomirskich i Rzewuskich. Między koœciołem a zamkiem stojš charakterystyczne kolumny ko-rynckie (korinfœki kołony, icopiH(j)CbKi kojiohh) z 1754 r. Postumenty sš zwieńczone figurami Matki Boskiej Niepokalanej oraz œw. Józefa. Godna obejrzenia jest drewniana cerkiew œw. Michała (Mychajliwœka cerkwa, MiixaHniBci>Ka uepKBa) z 1720 r., niegdyœ greckokatolicka, obecnie prawosławna, otoczona przez stary 160 cmentarz. Dojœcie drogš asfaltowš od- u O biegajšcš od głównej przy zamku. Przy drodze przed cerkwiš roœnie 400-letnia lipa. Z kolei na tzw. Pleœni-sku (czyli w miejscu gdzie od IX do XII w. istniał potężny gród ruski, Pli-œnieck), wznoszš się cerkiew œw. Onufrego (Onufrijiwœka cerkwa, OHyijjpiiBctKa ijepKBa) wraz z klasztorem Bazylianów (Wasylijanœkyj monastyr, BacimismcbKHH MOHacTup). Obie budowle utrzymane w stylu baroku, z poł. XVIII w. wyremontowano w 1953 r. i w 1989 r. przywrócono gre-kokatolikom. Zachował się rokokowy ikonostas z 1754 r. (projekt P. Giżycki), ikony, nietypowe dla cerkwi ołtarze boczne, a nawet ambona. Aby tu dotrzeć, należy od drogi głównej skręcić w drogę asfaltowš, wiodšcš do właœciwej wsi, rozpoczynajšcš się obok dojazdu do cegielni. Piękne wzgórza otaczajšce Podhorce od wschodu zwš się Woroniakami. •24,4 tys. mieszkańców •ť3265 Zabudowany w dużym stopniu XIX--wiecznymi kamienicami i willami Zloczów (ukr. Zołocziw, 3ojio41b), nad Złoczówkš prawa miejskie uzyskał dopiero w 1523 r., stajšc się oœrodkiem handlowym kolonii ormiańskiej. Od XVI w. rozwijała się tu gmina żydowska, będšca od XVII w. centrum chasy-dyzmu, z cadykiem Jehielem Micha-elem (po 1770 r.). W latach 1919-1939 Złoczów należał do Polski. Miejscowa ludnoœć szczególnie ucierpiała podczas II wojny œwiatowej. ťmunikac locie Dworce kolejowy i autobusowy oddalone sš doœć znacznie od centrum, na końcu ul. Siczowych Striłciw. Dojœcie tš ulicš cały czas prosto, z przecięciem ronda. Jest jeszcze druga, mniejsza stacja autobusowa, w centrum Złoczowa, przy ul. Bandery. Obok tej stacji jest pętla marszrutek do Lwowa. Ze Złoczowa odjeżdżajš pocišgi międzynarodowe jedynie do Adleru i Moskwy; dalekobieżne do: Charkowa, Chersonia, Czerkasów (dni parz.), Dniepropietrowska, Doniecka, Iwano-Frankiwœka (dni parz.), Kijowa, Krzywego Rogu (dni nieparz.), Lwowa (12 dziennie), Mariupola (dni parz.), Odessy, Symferopola, Tru-skawca, Użhorodu (dni parz.), Winni-iy (dni parz.), Zaporoża, Znamjanki (dni parz.), oraz osobowe do miejscowoœci: Krasne, Lwów, Tarnopol. Autobusy odjeżdżajš z dwóch punktów Złoczowa. Z przystanku przy ul. Siczowych Striłciw kursujš do miast: lirody, Czerniowce, Czerwonohrad, Czortków, Husiatyn, Kamieniec Podolski, Lwów (14 dziennie), Pomorza-ny, Przemyœlany, Radziechów, Rzeszów (pn., œr., pt.), Satanów, Stalowa Wola, Tarnopol, Warszawa (raz dziennie), Zaleszczyki, a z przystnku przy ul. Bandery do miast: Brody, Czerwonohrad, Krasne, Lwów, Olesko, Równe, Sokal, Tarnopol (10 dziennie). Obok tego przystanku jest pętla marszrutek do Lwowa. Do Tarnopola wygodniej udać się kolejš. Noclegi oferuje hotel Ukrajina (Wałowa 4; o32142). Standard niewysoki (toaleta z zimnš wodš w pokoju), ale przy cenie 19 hrn od osoby można tu zamieszkać, zwłaszcza że Złoczów to dobry punkt wypadowy do Brodów, Oleska, Tarnopola, a nawet Lwowa. Najważniejszym zabytkiem jest otoczony kamiennymi murami, wspaniały zamek Sobieskich (zamok, 3aM0K; Ternopilœka 5), zbudowany w latach 1634-1636 przez wojewodę ruskiego Jakuba Sobieskiego. W 1834 r. w zamku urzšdzono koszary, a następnie więzienie. W czasie II wojny œwiatowej była tam jedna z najpotworniejszych katowni NKWD, a potem gestapo. W skład tego jednego z najciekawszych i najładniejszych kompleksów zamkowych na Ukrainie wchodzš m.in. właœciwy pałac, obecnie zajęty przez muzeum (^33385) oraz murowany pawilon zwany pałacem Chiń- skim (Kytajœkyj pałac). Na wieżach zachowały się herby Janina, Gozdawa, Rawicz i Herburt oraz inicjały J. S. K. K. S. K. (Jakub Sobieski Krajczy Koronny Starosta Krasnostawski). Jakub Sobieski ufundował także w 1624 r. zachowany do dziœ koœciół parafialny, obecnie pełnišcy funkcję greckokatolickiej cerkwii Zmartwychwstania (Woskresenœka cerkwa, BocicpeceHCbKa uepKBa; Szaszke-wycza 9). Œwištynia przeszła w ręce grekokatolików na mocy zawartej w 1838 r. ugody z parafiš rzymskokatolickš. Parafia znalazła wtedy siedzibę zgodnie ze wspomnianš ugodš w popij arskim koœciele Wniebowstšpienia (Woznesenœkyj kosteł, Bo3HeceHCbKHH KOCTen; Skoworody 6) z 1730 r. Po skasowaniu zakonu pijarów œwištynia w latach 1788-1838 służyła za magazyn. Koœciół jest czynny, przetrwało nawet zabytkowe wyposażenie. •40,4 tys. mieszkańców ťs3236 Jednym z głównych oœrodków północnych przedgórzy Karpat jest położony nad Dniestrem Sambor (ukr. Sambir, Cauróip). Często odwiedzajš go Polacy jadšcy w góry przez Chyrów (Chyriw). ja i noclegi Z dworca kolejowego, na płoszczy Prywokzalnij, idzie się do centrum ulicami Wołodymyra Wełykoho i Franki. Autobusy relacji Sam-bor-Lwów odjeżdżajš z placu przed stacjš, te do Czech (odjeżdżajš œr. i sb.) jadš przez południowš Polskę. Połšczenia kolejowe: Chyrów, Czop, Drohobycz, Jawora, Lwów (12 dziennie), Niżankowice, Sianki, Sołotwyno, Starzawa, Stryj, Truska-wiec. Połšczenia autobusów: Bilicz, Butla, Chaszczów, Dobromil, Drohobycz, Drozdowice, Jaworów, Knihini-ce, Krakowiec, Krywka, Lwów (22 dziennie), Łybuhora, Mszaniec, I S o S 3 er o 161 o E co Niżankowice (12 dziennie), Nowy Rozdół, Popowice, Przemyœl, Rosochy, Rzeszów, Sosniwka (Tycha), Stebnik, Szeginie, Turka, Wola Małnowska. Noclegi oferuje hotel (s52883) przy Sahajdacznolio 2/1. Na niezłe posiłki zapraszajš restauracje: Krajna Chata (Siczowych Striłciw 31), Lwiwœka Brania (Mazepy 2), Mrija (Szuchewycza 35a) i Pyriżkowa (Ry-nok 34). Miasto lokował na prawie magdeburskim w 1390 r. starosta krakowski Spytko z Melsztyna. W 1498 r. zrujnowali je Tatarzy. 28 IX 1604 r. sprzed tutejszego zamku ruszyła zwycięska wyprawa na Moskwę, prowadzona przez starostę samborskiego Jerzego Mniszcha. W XVI i XVII w. pełnił rolę lokalnego oœrodka handlowego, znanego z poniedziałkowych i czwartkowych jarmarków. Od 1772 r. pod władzš Austrii. Wiek XIX to okres rozwoju, stymulowanego najpierw przez wcišż urzšdzane jarmarki (przybywali na nie kupcy nawet z Naddnie-prza), potem - przez rozwój węzła kolejowego. W 1872 r. uruchomiono połšczenia ze Stryjem i Chyrowem, a w latach 1903-1905 ze Lwowem i Siankami. Sambor stał się wielkš stacjš towarowš