To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.
Kleopatra [gr.], córka Boreasza i Orejtyi, żona króla Fineusa (2), matka dwóch
synów; kiedy Fineus ożenił się z Idają, z namowy drugiej żony wtrącił K. do
więzienia, a własnych synów kazał ośle
pić. Według jednej z wersji mitu przyszli im z pomoc -~ Argonauci.
Klio [gr. Kleili, łac. C'lio], jcdnn z dziewięciu -ł muz, uważana późnic_j zu
opiekunkę historii, przedstawiana z rozwiniętym zwojem papirusu. Obrażona
przez niy Afrodyttł sprawiła, że K. zakochała się w Picrosic i urodziła mu syna
Hiacynta. Kloto -. mojry.
Klymene [gr. Klrmimc·, łac. C'Irnre·nc~: 1. Córka Okeanosa i Tethys, żona
Japetosa, matka Atlasa, Menojtiusa (2). I'rometeusza i Epimeteusza.
2. Córka Katreusa, króla Krety, który oddał ją i drugą swoje córkę, Acropc,
Naupliusowi, aby je sprzedał jako nicwoInice. Nauplius jednak poślubił K. i miał
z nią trzech synów: Palamedesa, Ojaksa i Nausimedona.
Klytajmestra [gr. Klytuimestrcr, KlW nimnestru, łac. Clylae~ne.sira], królowa
Myken, żona Agamemnona, córka Tyndareosa i Ledy, siostra Heleny i Diosku-
rów. Pierwszym mężem K. był Tantal, lecz został zabity wraz z dziećmi przez
Agamcmnona, który poślubił K. i miał z nil kilkoro dzieci: I(igenię (niekiedy
utożsamianą z Ifianassą), Elektrę (2), Chryzotemis i Orestesa. Mszcząc się na
Agamemnonie za poświęcenie Ifigenii Artemidzie przed wyprawą trojańskał,
namówiła swego kochanka Ajgistosa do zamordowania męża po powrocie z
wojny. Sama zginęła z ręki Orestesa, który jako mały chłopiec w obawie przed
Ajgistosem uciekł do Fokidy, po czym powrócił jako dorosły mężczyzna, by z
pomocą Elektry zamordować K. i jej kochanka.
Recepcja mitu o K. zob.: Agamemnon; Ajgistos; Ifigenia.
Klytia [gr.], nimfa, córktr Okeanosa, zakochan w Heliosie; została przez niego
opuszczona dla Lcukotoc. Mszcząc się, K. doniosła ojcu swej rywalki o jej mi
[
Kodros
łostkach z I łclioscm; Lcukotoc została za kar4 żywcem zakopana w ziemi.
Hclios jednak nic powrócił do K., która trawiona nicodwza,jemnioną miłością
zmieniła siq w kwiat heliotropu i odtąd zawsze awraca sil twarzy ku słońcu łlclio-
SOWI.
Kodros [gr.], legendarny krcil Aten, syn Mclantosa; wraz z o,jccm przybył do
Atcn z Mesenii zagarniętej przez Dorów. Kiedy Dorowie z Pcloponezu napadli
na Ateny, u wyrocznia dclticka (-· Delfy) orzekl,t, żc pokonają Ateńczyków, jeśli
nic zxhiją ich króla, K. w przebraniu wyszedł z miasta, i wdawszy się w walkę z
wrogami, zgintlł.
Kukytos [gr.; łac. C'oc_vtu.s], rzeka jaków
i płaczu w Hadesie; nad jej brzegami błądziły dusze ludzi niepogrzebanych,
którzy czekali na decyzję sędziów podzicmnych. Na powierzchni ziemi K. był
dopływem rzeki Acheron w Epirze, która miejscami ginFła pod ziemią.
Kompitalia [łac. Compitalia], rzymskie święto -> larów jako opiekunów
rozstajnych dróg [łac. cnmpita], ustanowione wg tradycji przez króla Serwiuszx
Tulliusza. Termin uroczystości ogłaszał pretor miejski w styczniu, aby zaznaczyć
zamknięcie roku rolniczego.
Konkordia [łac. C'nncnrclio], personilikacja Zgody -- w rodzinie, w małżeństwie,
w państwie; świ4ta K. obchodzono szesnastego dnia stycznia i trzydziestego
X26
Klio. h'resk z licrkul;mum.
Kreon
y~
Konkordia cesarza Oktxwiana Augusta
dnia marca. Przedstawiano j<ł często z owocem granatu symbolem płodności
małżeństw, i gałązką oliwną symbolem zgody i pokoju. Pierwszą świątynię K. w
Rzymie wzniósł Kamillus w 367 p.n.e., w celu uczczenia zakończenia walk
między patrycjuszami a plebejuszami.
koń trojański, ogromny koń wykonany przez Epejosa i pozostawiony przez Gre-
ków pod -~ Troją; zbudowany za radą Odyscusza, był w środku pusty i tak
wielki, że mieściło się w nim kilku wojowuików gr.; Trojanie, po odpłynięciu
(loty gr., postanowili wtoczyć konia do miasta, aby go złożyć na ofiarę bogom;
nocą ukryci w nim wojownicy otworzyli bramy wojskom gr., które pod ostoną
ciemności wróciły pod Trojp.
Kora -. Persefona.
Koronis [gr. knrónc = wrona, łac. C'orunis]: 1. Nimfa, córka Flcgyasa, króla
Lapitów, kochanka Apollina, któremu urodzila Asklepiosa, boga sztuki
lekarskiej. K. zdradziła Apollina i podczas jego nieobecności poślubiła Ischysa.
Artemid