To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.
Jeżeli według bilansu aktywa banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, zarząd banku, zarząd komisaryczny lub likwidator powiadamia o tym niezwłocznie Komisję Nadzoru Bankowego, która podejmuje decyzję o zawieszeniu jego działalności, a następnie decyzję o jego podjęciu przez inny bank lub występuje do właściwego sądu okręgowego z wnioskiem o ogłoszenie upadłości. Upoważnienie do żądania ogłoszenia upadłości przysługuje wyłącznie Komisji Nadzoru Bankowego. Po wydaniu jednej z wymienionych decyzji KNB może ustanowić w banku zarząd komisaryczny. 3. Nadzór bankowy 217 3.5. Sądowa kontrola decyzji nadzorczych Prawo bankowe wprowadziło jednolite zasady sądowej kontroli decyzji nadzorczych Komisji Nadzoru Bankowego. Zgodnie z art. 11 tego prawa do określonych w ustawie decyzji KNB w przedmiocie: 1) wyrażenia oceny, 2) zezwolenia, 3) zgody, 4) nakazania bankowi zmiany lub rozwiązania umowy, 5) nakazania sprzedaży akcji w oznaczonym terminie, 6) odmowy przesłania zawiadomienia właściwym władzom nadzorczym państwa goszczącego, 7) odmowy powiadomienia właściwych władz nadzorczych państwa goszczącego, 8) zakazania instytucji finansowej prowadzenia działalności na terenie państwa goszczącego, 9) nakazania bankowi wstrzymania wypłat z zysku, 10) nakazania wstrzymania tworzenia nowych jednostek organizacyjnych banku, oddziału banku zagranicznego lub oddziału instytucji kredytowej, 11) zawieszenia w czynnościach członków zarządu banku lub instytucji finansowej, 12) ograniczenia zakresu działalności banku, oddziału banku zagranicznego lub oddziału instytucji kredytowej, 13) nałożenia kary finansowej na bank, oddział banku zagranicznego, oddział instytucji kredytowej lub instytucję finansową, 14) likwidacji banku lub oddziału banku zagranicznego, 15) określenia zakresu uprawnień likwidatora lub innej osoby wyznaczonej przez właściwe władze nadzorcze państwa członkowskiego do przeprowadzenia likwidacji instytucji kredytowej, 16) odwołania członka zarządu banku, 17) nałożenia kary pieniężnej na członków zarządu banku lub instytucji finansowej oraz na władze oddziału instytucji kredytowej, 18) zakazania udzielania lub ograniczenia udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych akcjonariuszom (członkom) oraz członkom zarządu, rady nadzorczej i pracownikom banku, 19) żądania zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, 20) ustanowienia i odwołania kuratora, 21) ustanowienia zarządu komisarycznego, , .; 22) przejęcia banku przez inny bank za zgodą banku przejmującego, 23) wystąpienia do Rady Ministrów o likwidację banku państwowego, 24) odwołania likwidatora banku wyznaczonego przez bank, 25) zawieszenia działalności banku 218 XI. Prawo bankowe — stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. Decyzje KNB mają moc ostatecznych decyzji administracyjnych i podlegają natychmiastowemu wykonaniu. Do decyzji tych, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, przepis art. 127 § 3 k.p.a. stosuje się odpowiednio. Z brzmienia tego przepisu wynikają dwie zasadnicze konsekwencje: 1) decyzje KNB podlegają kontroli sądów administracyjnych. W ustawie jednocześnie przewidziane zostały wprost wyjątki, w których bankowi nie służy skarga do sądu administracyjnego (zakaz udzielania pożyczek „wewnętrznych", żądanie zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy — art. 143 ust. 3, zawieszenie działalności banku — art. 158 ust. 6); 2) przed wdaniem się w spór sądowy bankowi (jeżeli niezadowolony jest z wydanej decyzji) przysługuje, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, prawo zwrócenia się do KNB w trybie art. 127 § 3 k.p.a. z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Jeżeli KNB nie zmieni uprzednio wydanej decyzji, bank w terminie 30 dni od otrzymania decyzji podtrzymującej może wnieść skargę bezpośrednio do sądu administracyjnego. W nielicznych przypadkach z uwagi na wpływ decyzji na funkcjonowanie banku (ustanowienie zarządu komisarycznego, zarządzenie likwidacji lub przejęcia banku) ustawa przewiduje skargę do sądu administracyjnego z pominięciem trybu art. 127 § 3 k.p.a. oraz skraca termin na jej wniesienie do siedmiu dni w przypadku decyzji zarządzającej likwidację lub przejęcie banku. Przyjęte w ustawie rozwiązania powodują, że sąd administracyjny, działając w granicach określonych kodeksem postępowania administracyjnego, nie będzie dokonywał merytorycznej oceny zasadności podejmowanych przez KNB decyzji, co miało miejsce na gruncie prawa bankowego z 1989 r., gdy decyzje nadzorcze Prezesa NBP podlegały kontroli sądów gospodarczych. 4. Ubezpieczenie depozytów Prace przygotowawcze zmierzające do wprowadzenia ustawowych rozwiązań w zakresie systemu gwarantowania depozytów bankowych zostały rozpoczęte w końcu 1991 r. i zakończyły się uchwaleniem ustawy z 14 grudnia 1994 r. 0 Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, zawierającej rozwiązania mające zapobiegać upadłościom banków oraz system gwarantowania depozytów8. Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma osobowość prawną, a jego organami są Rada Funduszu 1 Zarząd Funduszu. Rada składa się z 10 członków i przewodniczącego. Przewodniczącego Rady powołuje Prezes Rady Ministrów na uzgodniony wniosek Ministra Finansów i Prezesa NBP po zaopiniowaniu przez właściwą komisję sejmową, po trzech członków Rady powołują i odwołują— Minister Finansów i Związek Banków Polskich. Prezes NBP powołuje czterech członków Rady BFG. i Tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. nr 9, poz. 131 z późn. zm. 4. Ubezpieczenie depozytów 219 Zarząd Funduszu powoływany i odwoływany jest przez Radę Funduszu. Rada Ministrów na uzgodniony wniosek Ministra Finansów i Prezesa NBP nadaje Funduszowi statut