To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.

Hugenoci - francuscy protestanci od XVI do XVIII wieku. Wyznawcy kalwinizmu. Pochodzenie nazwy jest dość wątpliwe. Uważa się, że pochodzi od niemieckiego słowa eidgenossen (sprzysiężony). 38 Początkowo ruch objął mieszczan, a później szlachtę i możne rody (w tym Burbonów). W 1559 roku hugenoci odbyli pierwszy synod narodowy i ogłosili zbiór zasad wiary. Stworzyli organizację kościelną. Okresowo uzyskali swobody religijne. Jednak szybko przeciw nim wystąpili katolicy pod wodzą feu-dałów (Gwizjusze). Hugenoci uważani byli za zagrożenie dla władzy centralnej. W 1562 rozpoczęły się długotrwałe, trwające 36 lat krwawe prześladowania. Były to wojny religijne, których wylicza się aż osiem. W 1598 Król Henryk IV (poprzednio hugenoc-ki król Nawarry - Henryk III) wydał tzw. edykt nantejski, który przyznawał hugenotom swobodę kultu i niemal całkowite równouprawnienie. Za panowania Ludwika XIV edykt odwołano (l 685) z podszeptu kardynała Richelieu. Walki religijne wybuchły na nowo. Rozwiązano zbory, pastorów zmuszono do opuszczenia Francji. Nieposłusznych brutalnie represjonowano. Reakcją na represje były bunty i powstania ludowe, w tym wyjątkowo krwawe powstanie zwane wojnąKamizdrów (1702). Emigracja hugenotów z Francji znacznie osłabiła gospodarczo kraj. Hugenoci odzyskali prawa we Francji w 1787 roku wraz z rewolucją. Kodeks Napoleona (1804) zrównał hugenotów w prawach z katolikami. Rozdzielenie kościoła od państwa w 1905 roku ostatecznie problem rozwiązało. Husyci - uczniowie i zwolennicy Jana Husa i Hieronima z Pragi. W 1414 roku Hus przybył do 39 Konstancji, gdzie obradował sobór kończący schizmę zachodnią w Kościele. Opatrzony listem żelaznym króla Czech Wacława IV, chciał bronić przed przywódcami Kościoła swoich poglądów i coraz liczniejszych rzesz zwolenników. Sobór uznał go jednak za heretyka i potępił wszystkie poglądy. Odarty z szat duchownych, poddany torturom nie wyparł się poglądów. Z czapką naciśniętą na głowę z napisem "arcy-kacerz" uwiązany został do pala i po szyję obłożony drewnem ze słomą. Tak spłonął jeden z większych myślicieli epoki. Urodził się w 1369 roku . Był niezwykle gruntownie wykształcony, obdarowany nieprzeciętnymi zdolnościami. Został duchownym, profesorem Uniwersytetu w Pradze i kaznodzieją kaplicy Betlejemskiej. Przełożył Pismo Święte, napisał traktat o Kościele. Jego poglądy na reformę Kościoła ukształtowały się pod wpływem nauk Johna Wyclifa. Początkowo Jan Hus był oddanym Kościołowi współpracownikiem arcybiskupa Pragi. Kiedy papież Aleksander V potępił idee Wyclifa, Hus popadł w niełaskę i został eksko- munikowany, a w 1411 roku wyklęty przez antypa-pieża Jana XXIII. Według Husa oraz najbliższego współpracownika i ucznia Hieronima z Pragi, Pismo Święte jest jedynym źródłem wiary. Ostro krytykował nieobyczajność kapłanów, nadużywanie władzy przez biskupów. Kościół według Husa to ciało mistyczne, którego głowąjest Chrystus, a członkami wybrani przez Boga Sprawiedliwi (pre-destynacja). 40 Jan Hus na stosie Śmierć Husa stała się sygnałem do wybuchu krwawej wojny domowej Jego antyfeudalne i antykościelne poglądy skupiły rzesze wyznawców, którzy 41 od 1419 do 1434 roku prowadzili wiele okrutnych walk. Przywódcami husytów byli między innymi Jan z Rokycan, Jan Żiżka i mnich Prokop Wielki (Łysy). Do wojny włączył się cesarz. Walki prowadzone były także w Saksonii, Brandenburgii i częściowo w Polsce. Wśród husytów było kilka odłamów - każdy bardzo radykalny: od utrakwistów, poprzez taborytów (nazwa od zamku na górze Tabor) po pikardów. Przeciwko husytom podjęto 5 krucjat. Wojska husyckie poradziły sobie z czterema pierwszymi krucjatami wiatach 1420, 1421, 1422 i 1427. Prokop Wielki pokonał także piątą krucjatę w 1431 roku. W 1433 roku polsko-husyckie oddziały dotarły nawet nad Morze Bałtyckie. Sobór w Bazylei w 1433 roku uznał zwolenników Jana z Rokycan (utrakwistów) za prawowiernych katolików i przywrócił ich jedność z Kościołem. Doszło do konfliktu w obozie husyckim. Utrakwiści opuścili taborytów, poparli nawet katolików. Ich wojska rozbiły w 1434 roku w bitwie pod Lipanami pozostałe oddziały husyckie. Tak zakończył się krótki i burzliwy żywot husytów. Zdziesiątkowani, włączyli się w działalność innych sekt. Po obu stronach wojna była krwawa i brutalna. Organizowano masowe mordy i rabunki. Wkrótce rozpoczęła się rekatoliza-cja Czech, prowadzona przede wszystkim przez przywódcę utrakwistów, namiestnika Czech a później króla Jerzego z Podiebradu. Utrakwiści sami przetrwali do 1620 roku, do bitwy pod Białą Górą. W wyniku 42 ich klęski w 1624 wydano edykt zabraniający husy-tom jakiejkolwiek działalności. Jan XXII - papież heretyk i antychryst. W 1316 roku na tron papieski wstąpił Jacąues Ar-mand Duese. Nikt nie spodziewał się wówczas, że ten schorowany, stary kardynał (w chwili wyboru miał 72 lata) będzie rządził Kościołem przez 18 lat. Poprzedni papież Klemens V zmarł przeszło dwa lata wcześniej, w miesiąc po spaleniu na stosie wielkiego mistrza zakonu templariuszy Jakuba de Molay, który ginąc rzucił na papieża i króla Francji Filipa IV Pięknego klątwę, że w ciągu roku spotkają się w piekle. Król umarł jesienią. Klemens V podobno do ostatnich chwil żałował, że nie sprzeciwiał się zagładzie templariuszy. Gdy zmarł, skarbiec papieski został zrabowany przez domowników. Rozkradziono wszystko do tego stopnia, że na marach pozostawiono prawie nagie ciało papieża