Za dwie godziny przy�lij dziecko do �wi�tyni...

Ma mie� do dziesi�ciu lat. Trzeba przeprowadzi� pewne obrz�dy religijne. Musz� si� po��czy� z si�ami, kt�re rz�dz� Wszech�wiatem. - Twemu �yczeniu stanie si� zado��. - Budynki �wi�tyni wymagaj� naprawy. Rozwa�a�em przeniesienie si� na wie� i zlecenie budowy nowej �wi�tyni - znacznie wi�kszej - powiedzia� Padaxes. - Imperator my�li dok�adnie to samo - powiedzia� Eertik. - Po powrocie zastaniesz gotowe plany. - Przeka� moje podzi�kowania Lordowi Cesce. - Przeka��. Niech twoja podr� b�dzie szybka, a powr�t radosny. - Je�li tak zechce Duch - odpowiedzia� Padaxes i na�o�y� he�m. Z okna wysokiej wie�y opat spogl�da� na g�rny ogr�d, w kt�rym dwudziestu o�miu akolit�w kl�cza�o pod r�anymi drzewkami. Pomimo zimy r�e rozwija�y si� wspaniale, a zapach ich kwiat�w wype�nia� powietrze. Zwierzchnik przymkn�� oczy i uwolni� swoj� dusz�, kt�ra �agodnie zst�pi�a do ogrodu i spocz�a obok smuk�ego Katana. Umys� m�czyzny otworzy� si� na jej przyj�cie i razem pod��yli wzd�u� kruchych ga��zek i drobnych naczyniek ro�liny. Powita�a ich czerwona r�a. Prze�o�ony klasztoru wycofa� si�, a potem kolejno ��czy� z duszami wszystkich akolit�w. Tylko r�a Balana nie zakwit�a. P�czki jej by�y ju� jednak pe�ne i niewiele brakowa�o, by dor�wna� towarzyszom. Opat powr�ci� do swego cia�a w wysokiej wie�y, otworzy� oczy i odetchn�� g��boko, po czym podszed� do po�udniowego okna, kt�re wychodzi�o na ni�szy poziom i spojrza� na znajduj�cy si� tam ogr�d warzywny. Widz�c kl�cz�cego na ziemi mnicha w brudnej sutannie, zszed� spiralnymi schodami i otworzy� drzwi do dolnego ogrodu, wkraczaj�c na porz�dnie wyszorowane p�yty �cie�ki, wiod�cej do warzywnika. - Pozdrowienia, bracie - powiedzia�. Zakonnik podni�s� wzrok i pochyli� g�ow� w uk�onie. - Pozdrowienia, Lordzie Opacie. Pryncypa� usiad� w pobli�u, na kamiennej �awce. - Nie przerywaj pracy - powiedzia�. - Nie chc� ci przeszkadza�. M�czyzna wr�ci� do pielenia; r�ce mia� czarne od brudu, a paznokcie zniszczone i po�amane. Prze�o�ony rozejrza� si� doko�a. Ogr�d by� zadbany, narz�dzia naostrzone, �cie�ki r�wne i oczyszczone z chwast�w. Z przyjemno�ci� popatrzy� na mnicha. Zmieni� si� bardzo od tego dnia, gdy pi�� lat temu zjawi� si� w klasztorze i o�wiadczy�, �e chce zosta� zakonnikiem. By� w�wczas ubrany w l�ni�c� zbroj�, u pasa mia� dwa kr�tkie miecze, a pier� przepasywa� mu pendent z trzema sztyletami. - Dlaczego pragniesz s�u�y� �r�d�u? - zapyta� opat. - Jestem zm�czony �mierci� - odpowiedzia�. - Zabijanie jest twoim �yciem - stwierdzi�, spogl�daj�c w pe�ne cierpienia oczy wojownika. - Chc� si� zmieni�. - A mo�e ukry�? - Nie. - Dlaczego wybra�e� ten klasztor? - Ja... ja modli�em si�. - Czy otrzyma�e� odpowied�? - Nie. Jednak zamierza�em ruszy� na zach�d, a po modlitwie zmieni�em zdanie i pojecha�em na p�noc. I tak trafi�em do was. - Czy my�lisz, �e to jest odpowied�? - Nie wiem. Ty mi powiedz. - Czy. wiesz, jaki to zakon? - Nie. - Tutejsi nowicjusze posiadaj� talenty niedost�pne innym ludziom i moc wykraczaj�c� poza twoje zrozumienie. Po�wi�caj� �r�d�u ca�e swe �ycie. A co ty mo�esz zaoferowa�? - Tylko siebie i swoje �ycie. - Bardzo dobrze. Przyjm� ci�. Pos�uchaj jednak i dobrze zapami�taj. Nie b�dziesz mia� nic wsp�lnego z pozosta�ymi nowicjuszami. Nie wolno ci chodzi� do g�rnego ogrodu. B�dziesz mieszka� na dole w chacie ogrodnika. Od�o�ysz swoj� bro� i nigdy wi�cej jej nie dotkniesz. Twoje zadania to s�u�ba i ca�kowite pos�usze�stwo. Nie b�dziesz z nikim rozmawia� - wolno ci odpowiedzie� tylko wtedy, kiedy si� do ciebie zwr�c�. - Zgadzam si� - odpowiedzia� bez wahania wojownik. - Ka�dego popo�udnia b�d� ci� uczy� i �ledzi� twoje post�py. Je�li zawiedziesz pod jakimkolwiek wzgl�dem, oddal� ci�. - Zgadzam si�. Przez pi�� lat wojownik pos�usznie wype�nia� swoje obowi�zki i opat widzia�, jak wraz z up�ywem czasu znika wyraz cierpienia w jego ciemnych oczach. Robi� post�py w nauce, chocia� nigdy nie uda�o mu si� opanowa� sztuki uwalniania duszy. Pod ka�dym innym wzgl�dem by� z niego zadowolony. - Jeste� szcz�liwy, Decado? - zapyta� teraz. Mnich wyprostowa� si� i odwr�ci�. - Tak, Lordzie Opacie. - Niczego nie �a�ujesz? - Niczego. - Mam wie�ci o Smoku - powiedzia� prze�o�ony, przygl�daj�c mu si� bacznie. - Czy chcia�by� je us�ysze�? M�czyzna zamy�li� si�. - Tak, chcia�bym. Czy to �le? - Nie, Decado, nie ma w tym nic z�ego. Byli twoimi przyjaci�mi. Zakonnik nie odpowiedzia�, czekaj�c na s�owa swojego zwierzchnika. - Zostali starci w strasznej bitwie z potworami Ceski